Zbigniew Kalamat urodził się w 1934 r. w Sosnowcu, gdzie ukończył Szkołę Podstawową, Gimnazjum im. Bolesława Prusa oraz Liceum Ogólnokształcące. Dyplom lekarza medycyny uzyskał w Śląskiej Akademii Medycznej w 1964, specjalizację z chirurgii urazowo-ortopedycznej I stopnia w 1970, a II w 1975. W roku 1977 zdobył pod kierunkiem prof. dr hab. n. med. Gabriela Wejsfloga stopień doktora n. med. po podstawie rozprawy: „Operacyjne leczenie złamań szyjki kości udowej za pomocą częściowej, metalowej endoprotezoplastyki Austin-Moore'a”. W latach 1964-1979 pracował w Katedrze i Klinice Ortopedii Śl.AM oraz Wojewódzkiej Poradni Ortopedycznej w Bytomiu. W 1979 objął stanowisko Ordynatora Oddziału Urazowo-Ortopedycznego Szpitala Miejskiego w Jaworznie (do 2002). W latach 1994-2003, aż do przejścia na emeryturę, pełnił także funkcję Dyrektora ds. Lecznictwa Szpitala. Pod Jego kierunkiem 10 asystentów otrzymało tytuł specjalisty pierwszego stopnia, a 9 drugiego stopnia. Oddział, który prowadził wykonywał m.in. operacje złamań kręgosłupa, trepanacje czaszki, endoprotezoplastyki dużych stawów – biodrowych, kolanowych i ramiennych oraz operacje z zakresu ortopedii dziecięcej. Od początku pracy w Jaworznie wprowadził obowiązkowe badanie noworodków w kierunku rozwojowej dysplazji stawów biodrowych i stóp końsko-szpotawych oraz leczenie w zorganizowanej przez siebie Poradni Preluksacyjnej i Ortopedii Dziecięcej. Przez trzy kadencje pełnił funkcję Skarbnika Śląskiego Oddziału PTOiTr. i czynnie uczestniczył w Zjazdach PTOiTr., wygłaszając referaty m.in. w Warszawie i Katowicach. Ponadto, jest autorem wielu ważnych prac naukowych z zakresu ortopedii i traumatologii, zwłaszcza endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Przez kilka lat był członkiem Komisji Egzaminacyjnych na I stopień naszej specjalizacji. Za wieloletnia pracę i zasługi dla ochrony zdrowia został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Będąc na emeryturze nadal uczestniczy w zebraniach Śląskiego Oddziału PTOiTr. Z początków swojej pracy pamiętam Pana Doktora jako niezwykłego chirurga o ogromnej wiedzy, otwartego na nowości i nowatorskie rozwiązania, wzbudzającego szacunek. Współtworzył wielką śląską ortopedię i traumatologię.
Damian Kusz
Henryk Guzik
Jerzy Nowicki urodził się 28 kwietnia 1936 r. w Katowicach, gdzie uczęszczał do Szkoły Ogólnokształcącej stopnia licealnego im. Mikołaja Kopernika. W 1952 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze edukację kontynuował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym, uzyskując dyplom magistra fizyki w 1958. Już w trakcie studiów podjął pracę jako Asystent w Katedrze Fizyki Akademii Medycznej, a w latach 1959-62 był asystentem Katedry Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia medyczne rozpoczął w 1962. Początkowo kształcił się na Wydziale Lekarskim w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej, a następnie AM w Warszawie. Po uzyskaniu dyplomu lekarza w 1968 rozpoczął pracę zawodową na Oddziale Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej w katowickim w szpitalu im. dr Tytusa Chałubińskiego. W trakcie ponad 25-letniej praktyki w ww. jednostce uzyskał tytuł specjalisty pierwszego (1972) i drugiego stopnia (1980) z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej. Od 1991 kierował Oddziałem i był Lekarzem Naczelnym Szpitala, a po 5-latach podjął funkcję Ordynatora w szpitalu im. Stanisława Leszczyńskiego, również w Katowicach. W 1999 r. przeszedł na emeryturę, powierzając kierowanie Oddziałem swojemu następcy, lecz w dalszym ciągu pozostał aktywny zawodowo. Ze szpitalem był związany aż do roku 2015, gdzie pracował zarówno na Oddziale, jak i w Poradni Urazowo-Ortopedycznej. Do 2009 pełnił także ostre dyżury medyczne. W 1983 r. otrzymał odznakę „Zasłużonemu w rozwoju Województwa Katowickiego”, a w 1985 odznakę „Wzorowy Pracownik Służby Zdrowia”. Wspaniały człowiek i lekarz-chirurg, był i jest nadal wielką postacią śląskiej ortopedii i traumatologii oraz współtwórcą jej znaczącej pozycji w kraju i poza granicami Polski.
Marek Katra
Damian Kusz
Franciszek Chmielak urodził się w 1938 r. we wsi Harklowa w powiecie Nowy Targ. Szkołę Podstawową i Liceum Ogólnokształcące ukończył w Krościenku nad Dunajcem. Dyplom lekarza medycyny uzyskał w Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach w 1965 r. Specjalizację z chirurgii urazowo-ortopedycznej I stopnia uzyskał w 1970 r, a II stopnia w 1975 r., będąc zatrudnionym w Szpitalu Górniczym w Zabrzu-Biskupicach, pod kierunkiem dr n. med. Ludwika Straszeckiego. Od 1976 do 2003 r. pracował w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym nr 2 w Jastrzębiu-Zdroju na stanowisku starszego asystenta Oddziału Urazowo-Ortopedycznego i Kierownika Przychodni Specjalistycznych tegoż szpitala. Zarządzał ponad dwudziestoma poradniami specjalistycznymi i przyjmował pacjentów Poradni Schorzeń Kręgosłupa. W latach 1990-2003 był Ordynatorem tego Oddziału. Pod Jego kierownictwem specjalizację I stopnia uzyskało ośmiu asystentów, a II stopnia pięciu asystentów. Specjalnością oddziału, którym kierował, były operacje kręgosłupa – w sumie wykonał ponad 3500 zabiegów operacyjnych w latach 1977-2003 (operacje dotyczyły złamań kręgosłupa, uszkodzonych krążków międzykręgowych, stenoz kanału kręgowego, kręgozmyków i przerzutów nowotworowych), a doniesienia naukowe prezentował wspólnie z Prof. Gerwazym Świderskim na Światowych Zjazdach Spondylochirurgów w Monachium, Montrealu i Wiedniu oraz na Krajowym Zjeździe PTOiTr. w Szczecinie. Po przejściu na emeryturę w 2003 r. nadal pracuje w Poradniach Urazowo-Ortopedycznych oraz Poradni Preluksacyjnej w Katowicach i Mikołowie. Systematycznie uczestniczy w Zjazdach PTOiTr. oraz zebraniach Śląskiego Oddziału tego Towarzystwa.
Marek Hawranek
Adam Materna urodził się 23 stycznia 1940 r. w Katowicach i należy do grona absolwentów Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, którą ukończył w 1965 r. W latach 1965 – 2004 pracował w Szpitalu im. Ludwika Rydygiera w Katowicach - Bogucicach. Od 1967 do 1995 r. był wykładowcą przedmiotów zawodowych w Liceum Medycznym w Katowicach. Uzyskał specjalizację II stopnia w zakresie chirurgii ortopedycznej i traumatologii w 1975 r. W okresie 1978 - 1984 był kierownikiem Przyszpitalnej Poradni Ortopedyczno – Urazowej i następnie (1985 – 1990) kierował Działem Opieki Podstawowej ZOZ Miasta Katowic. Do 1992 r. był zastępcą dyrektora do spraw lecznictwa w tym Zespole. W 1994 r. został ordynatorem Oddziału Ortopedyczno - Urazowego. Na oddziale dokonał wielu zmian organizacyjnych, poprawiających bezpieczeństwo i komfort leczonych pacjentów, tworząc m. in. monitorowane sale pooperacyjne i pion rehabilitacyjny, bogato wyposażony przez pozyskanych darczyńców. Także dzięki donatorom doposażono blok operacyjny, m. in. w artroskop z torem wizyjnym, mobilny aparat rentgenowski, pompy infuzyjne i instrumentaria do stabilizacji złamań typu: Zespol, Ender, DHS, Stabilizator R i tubofixator. Wprowadził system szkoleń wewnętrznych zespołów lekarskiego i pielęgniarskiego. Dokonania te i zespołu pozwoliły dwukrotnie przyznać przez Centrum Monitorowania Jakości w Krakowie Certyfikat Jakości. Wyszkolił 4 lekarzy specjalistów I i 4 II stopnia. W PTOiTr. przez dwie kadencje przewodniczył Komisji Rewizyjnej Oddziału Śląskiego , a w latach 2000-2004 był członkiem Sądu Koleżeńskiego przy Zarządzie Głównym PTOiTr . W latach 2002 - 2004 do zakończenia pracy zawodowej był dyrektorem szpitala im. Ludwika Rydygiera w Katowicach. Lek. med. Adam Materna jest członkiem PTL oraz PTOiTr. Prezydent miasta Katowic nadał mu odznakę Wzorowego Pracownika Służby Zdrowia. Zawsze z troską odnosił się do pacjentów i z życzliwością do współpracowników, pozostając wciąż wzorem do naśladowania. Żonaty, ojciec dwojga dorosłych dzieci, nie związanych z zawodami medycznymi.
Wojciech Piotrowski
