Izabela Szwarnowiecka, urodziła się 3 III 1928 r. w Piotrkowicach Poduchownych w powiecie chmielnickim, w rodzinie Jana, nauczyciela, i Walerii z d. Rostkowskiej. Uczęszczała do szkoły średniej o profilu matematyczno-fizycznym w Kielcach, a po jej ukończeniu w 1947 r. podjęła studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończyła w 1952 r. Pracę zawodową rozpoczęła w 1952 r. w Klinice Ortopedycznej w Warszawie. Pracowała także w Poradni Międzyszkolnej i w Głównej Poradni Sportowo - Lekarskiej. Przeniosła się na Śląsk we wrześniu 1958 r. i podjęła pracę w Klinice Ortopedycznej ŚAM w Bytomiu na stanowisku st. asystenta, później adiunkta. W tym samym roku uzyskała II st. specjalizacji z zakresu ortopedii i traumatologii. Stopień doktora medycyny otrzymała w 1962 r. na podstawie dysertacji Zmiany anatomiczne w obrazie radiologicznym po zabiegach rekonstrukcyjnych wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego, napisanej pod kierownictwem. prof. Gabriela Wejsfloga. Sześć lat później otrzymała stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Etiopatogeneza bocznych dystonicznych skrzywień kręgosłupa w świetle procesów cyklu Krebsa. W roku 1971 została mianowana doc. etatowym ŚAM. W 1975 przejęła funkcję kierownika Kliniki Ortopedycznej ŚAM w Bytomiu po prof. dr hab. Gabrielu Wejsflogu. Od 1974 r. była konsultantem Wojewódzkiej Poradni Ortopedycznej w Bytomiu. W dużym stopniu przyczyniła się do rozwoju nauki w dziedzinie ortopedii i traumatologii narządu ruchu przez publikowanie licznych artykułów, udział w międzynarodowych kongresach, sympozjach i zjazdach naukowych. Działalność naukowo - badawcza pani doc. Szwarnowieckiej koncentrowała się na urazach kostno - stawowych, bocznych skrzywieniach kręgosłupa, zwichnięciach stawu biodrowego, złamaniach kości przedramienia a także profilaktyce i leczeniu schorzeń ortopedycznych związanych z wykonywanym zawodem. Należała do aktywnych działaczy Polskiego Towarzystwa Ortopedów i Traumatologów. Została odznaczona m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia" i Medalem 30-lecia ŚAM. Zmarła w 1983 roku. Została pochowana na cmentarzu w Zakopanem. Kiedy w 1982 r. udałem się do Kliniki w poszukiwaniu pracy i zapytałem na korytarzu pierwszą napotkaną osobę, gdzie znajduje się gabinet kierownika, uzyskałem bardzo wyczerpującą odpowiedź. Za chwilę z gabinetu wyszła pytana osoba, zwracając się do mnie z uśmiechem: „gdzie jest ten lekarz, który chce tutaj pracować, a nie zna szefa Kliniki” ? Taka była pani docent Szwarnowiecka – wspaniały, skromny człowiek z dużym poczuciem humoru i wielką serdecznością dla swojego zespołu oraz pacjentów.
Damian Kusz
Bibliografia: Fot. w zbiorach CDDMiF; - Żyją nadal w naszej pamięci ... [m.in.] Izabela Szwarnowiecka, "Ann. Acad. Med. Siles." 1985, vol. 10-11, s. 262; "Dz. Zach." 1983, nr 273 i 274 [nekrologi]; - Arch. Zakł. ŚAM w Katowicach: Akta osobowe, sygn. 428/10.
