Jan KRÓLEWSKI urodził się 20 maja 1934 r. w Leszczynach w województwie małopolskim. Liceum Ogólnokształcące ukończył w 1955 r. w Świebodzinie, a studia w Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie, uzyskując dyplom lekarza w 1962 r. Po odbyciu stażu podyplomowego w 1963 r. rozpoczął pracę zawodową w Miejskim Szpitalu w Słupsku na Oddziale Chirurgii Dziecięcej. Po dwóch latach przeniósł się do Kliniki Chirurgii Dziecięcej w Szczecinie. W 1967 r. uzyskał I specjalizacji i w następnym roku rozpoczął pracę w nowo otwartej Klinice Ortopedii prowadzonej przez Prof. Tomasz Żuka. W 1975 r. został specjalistą II z zakresu Ortopedii i Traumatologii. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1973 r. na podstawie rozprawy pt.: „Mechanizm i patologia doświadczalnych złamań kości łokciowej ze zwichnięciem głowy kości promieniowej typu wyprostnego Monteggia”, a w roku 1985 r. otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt.: „Patomechanika odkształceń i narastania ciasnoty kanału kręgowego i międzykręgowego w dolnym odcinku lędźwiowym kręgosłupa na tle przeciążeniowo-zwyrodnieniowym w badaniach doświadczalnych, obserwacjach klinicznych i radiologicznych”. Tytuł naukowy profesora otrzymał 18 czerwca 1996 r. W 1987 r. prof. Królewski był powołany na stanowisko docenta, a w latach 1988 - 2004 był Kierownikiem Katedry i Kliniki Ortopedii Dziecięcej PAM. Do 1992 r. kierował jednocześnie Kliniką Ortopedii Dorosłych w Zdunowie. W 2001 r. został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego. Dorobek naukowy prof. Królewskiego jest bardzo bogaty- opublikował ponad 100 prac o dużym znaczeniu poznawczym i klinicznym. Wiodąca tematyka jego prac dotyczyła patologii kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. W dorobku znajdziemy również prace doświadczalne z zakresu biomechaniki oraz wiele doniesień dotyczących radiodiagnostyki chorób kręgosłupa. Jego prace doświadczalne były wysoko oceniane na zjazdach krajowych i zagranicznych. Należy stwierdzić, że dorobek naukowy prof. Królewskiego był nowatorski i dostarczał wielu elementów do teorii i praktyki ortopedycznej. Profesor był członkiem wielu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego oraz International Society of Orthopaedic Surgery and Traumatology – SICOT. Był jednym z członków założycieli Sekcji Ortopedii Dziecięcej PTOiTr. Należał do Komitetów Naukowych znaczących periodyków ortopedycznych: Ortopedii Traumatologii i Rehabilitacji, Chirurgii Narządów Ruchu i Ortopedii Polskiej oraz Kwartalnika Ortopedycznego. Jako nauczyciel wykształcił kilkunastu specjalistów ortopedii i traumatologii. Pod jego kierunkiem 8 lekarzy uzyskało doktoraty, a jego następca – piszący te słowa- habilitację. Profesor otrzymał liczne nagrody za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne. Mimo przejścia w roku 2004 na emeryturę nadal wspomagał swoją wiedzą i doświadczeniem działalność Kliniki Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. W roku 2011 otrzymał medal im. prof. I. Wośko, wręczony podczas 21 Sympozjum Ortopedii Dziecięcej w zamku Ryn w docenieniu zasług Profesora w rozwój ortopedii dziecięcej w Polsce. Profesor zmarł 17 maja 2012 r. Odszedł na „wieczny dyżur” od nas wybitny lekarz, pełen twórczego działania naukowiec i wyrozumiały nauczyciel. Poświęcił całe swoje życie na niesienie pomocy ciężko chorym ludziom, tym szczególnie bezbronnym, dotkniętym nieszczęściem - dzieciom, starał się ulżyć w cierpieniu i przywrócić radość i uśmiech. Swoim spokojem i wyrozumiałością uczył cierpliwości i oddania w walce z cierpieniem i chorobą dziecka - dla nas Jego uczniów pozostanie wzorem lekarza i człowieka.
Maciej Kołban
